HET GRAVELBIKEN IS EEN BLIJVERTJE
Overigens geldt dat ook voor de UCI die in 2022 voor de eerste keer de Gravel World Series organiseerde en een heus wereldkampioenschap in de Italiaanse regio Veneto. Het EK was, met een zege van thuisrijder Jasper Stuyven en ereplaatsen voor Tim Merlier en Gianni en Florian Vermeersch een groot succes voor onze landgenoten. Dat belooft veel goeds voor het WK van volgend jaar.
Door het groene decor van de Brabantse Wouden
Niet voor niets mag Vlaams-Brabant, na de organisatie van een zeer geslaagd WK op de weg in 2021, opnieuw de strijd voor een regenboogtrui organiseren. Het is immers hét gravelwalhalla van Vlaanderen. Er zijn daar voor de liefhebbers maar liefst vijf verschillende gravelroutes uitgezet. Alhoewel de details van het WK parcours nog niet bekend zijn, ziet het er in grote lijnen als volgt uit. Van de startplaats Halle naar de finish in de provinciehoofdstad Leuven doorkruisen de renners het prachtige groene decor van de Brabantse Wouden van west naar oost. Na de start rijden de renners eerst een lus in de buurt. Dan gaat het via het Hallerbos en het Zoniënwoud naar het Meerdaalwoud. Daar wordt meerdere keren een lus afgewerkt alvorens te finishen in Leuven.
Zelf het parcours verkennen
Voorafgaand aan het WK kan je zelf door het rijden van EK & BK Gravelroute Brabantse Wouden, die nagenoeg helemaal het wedstrijdparcours van het Europees & Belgisch Kampioenschap Gravel 2023 volgt, eens proeven wat de profs in oktober a.s. te wachten staat. Deze route van 77 km en 710 hm, waarvan 44 km onverhard, start aan het Zoet Water in Oud-Heverlee. Als je dan de smaak te pakken hebt liggen ook de Geuze Gravelroute, de Cornet Gravelroute, Dwars door het Hageland en de Dijleland gravelroute nog op je te wachten. Geen van de routes is bewegwijzerd maar de GPX files en alle andere info zijn te vinden op www.toerismevlaamsbrabant.be/thema/cycling/gravelroutes
Het allereerste WK in 2022
De start van dat eerste WK in 2022 was in Vicenza. Via Padova reden de renners over een nagenoeg vlak parcours naar de finishplaats Cittadella waar nog twee plaatselijke rondes moesten worden afgelegd. Met onder meer Mathieu van der Poel, Peter Sagan, Greg Van Avermaet, Gianni Vermeersch en Zdenek Stybar aan de start namen heel wat bekende wegrenners deel. Onze landgenoot Gianni Vermeersch kroonde zich op 8 oktober 2022 tot de allereerste wereldkampioen gravel voor de Italiaan Daniel Oss. Mathieu van der Poel vervolmaakte het podium.
De eerste officiële manche van de UCI Gravel World Series in België
Op 27 augustus 2022 werd in Houffalize voor het eerst in ons land een officiële manche van de UCI Gravel World Series gehouden, de Houffa Gravel. Die manches worden verreden om de deelnemers de gelegenheid te geven zich te kwalificeren voor het WK. Winnaar van deze wedstrijd werd de Nederlander Jasper Ockeloen. Gelet op het tijdstip van deze wedstrijd, er werd nog volop op de weg gereden, stonden er nauwelijks bekende renners aan de start.
De eerste test in een gravelwedstrijd voor Wout van Aert
Na de Tour de France en het WK in Glasgow had Wout van Aert een rustperiode ingebouwd. Maar ter voorbereiding van het tweede WK Gravel in Italië, wilde hij toch graag eens proeven van een echte gravelwedstijd. Voor zijn doop koos hij de tweede editie van de Houffa Gravel van 110 km, waarvan 75% onverhard met 1430 hm, op 24 augustus jl. uit. Dat de populariteit van dit soort wedstrijden toeneemt blijkt ook uit het deelnemersveld waarbij een aantal (ex-) profs acte de présence gaven zoals Niki Terpstra, Jan Bakelants, Daan Soete, Petr Vakoc, Ryan Kamp, Joris Nieuwenhuis, Piotr Havik, Johnny Hoogerland en Ivar Slik. Alhoewel Wout beweerde dat zijn conditie nog niet top was, rolde hij de tegenstand volledig op. Met maar liefst 9 minuten voorsprong won hij voor Daan Soete en Paul Voss. De volgende Houffa Gravel wordt verreden op 24 augustus a.s.
Opnieuw het WK Gravel in Veneto
Het tweede WK heeft plaatsgevonden in dezelfde regio als vorig jaar. Maar er was nu wel gekozen voor een totaal ander en veel zwaarder parcours op de met wijngaarden begroeide hellingen. Startplaats was Lago Le Bandie dat we nog kennen van het WK Cyclocross in 2008. Daar werd Lars Boom wereldkampioen bij de elite en Niels Albert bij de beloften. De finish van de gravelrace lag na 169 km en 1890 hm in Pieve di Soligo. Onderweg lagen 9 beklimmingen tot gemiddeld 15,5% met een maximum van 22% op de renners te wachten.
Als één van de favorieten kwam Wout van Aert tijdens de eerste passage aan de finish na 123 km als derde door. In de kopgroep van 64 renners zaten o.a. Jan Bakelants, Matej Mohorič, Piotr Havik, Ide Schelling, Quinten Hermans, Alejandro Valverde, Florian Vermeersch, Jasper Ockeloen, Coen Vermeltfoort en Laurens ten Dam. Na een val en een lekke band verloor hij meer dan 9 minuten en was hij op achtervolgen aangewezen. Halverwege de wedstrijd was van Aert dus al kansloos.
Bij de tweede finishpassage op 70 km van de meet zijn er nog maar drie koplopers over: onze landgenoot Florian Vermeersch, de Sloveen Matej Mohorič en de Brit Connor Swift. Die laatste gaat als eerste overboord op de zwaarste klim van de dag. Op de daarop volgende beklimmingen zet Mohorič ook Vermeersch onder druk door zonder vrees en met een flinke dosis techniek zijn uitstekende dalerskwaliteiten optimaal te benutten. En op zo’n 18 km voor de finish moet ook Vermeersch afhaken. Tot overmaat van ramp krijgt hij even later ook nog kettingproblemen waardoor het gat alleen maar groter wordt. Op enkele kilometers van de finishlijn, bij een terugdraaiende bocht bij een brug, schuift Mohorič nog onderuit. Maar net zoals van der Poel tijdens het WK in Glasgow staat hij snel weer op. Zijn voorsprong is ruim genoeg om de derde regenboogtrui in zijn carrière binnen te halen en dat in zijn allereerste gravelrace ooit. Florian Vermeersch wordt tweede en Conner Swift derde. Een zesde plaats is er voor Quinten Hermans en Wout van Aert eindigt nog als achtste. De elfde plaats is weggelegd voor de uittredend wereldkampioen Gianni Vermeersch. Onze landgenoten hebben laten zien dat net zoals bij de cyclocross, het gravelen hen op het lijf is geschreven.
De volgende WK’s
Na ons land is het in 2025 de beurt aan het Franse Nice, in 2026 aan het Australische Nannup en in 2028 in Akula in Saudi Arabië. In 2027 zal gravel deel uitmaken van het programma van het Super WK Cycling in de Franse regio Haute-Savoie.
Nog even nablijven in Italië
De derde uitgave van de Serenissima Gravel in Veneto werd vijf dagen na het WK verreden. Die samenloop zorgde ervoor dat een aantal deelnemers aan dat WK ook in Cittadella aan de start stonden voor deze wedstrijd van 149 km waarvan 96 km onverhard. Voor het vlakke parcours, dat bestond uit vier ronden van 37,3 km met een off-road stuk van 15 km langs de rivier de Brenta, hadden zich o.a. vier WorldTour ploegen gemeld. Met bekende namen zoals onze landgenoten Gianni Vermeersch (oud-wereldkampioen 2022), Florian Vermeersch (vice-wereldkampioen 2023), Quinten Hermans, Brent Van Moer, Milan Menten en Jonas Rickaert.
Het werd een echte afvalkoers. In de slotronde bleven er nog zeven renners over die kans maakten op de zege. Dat waren Gianni en Florian Vermeersch, Filippo Fiorelli, Simone Velasco, Fredrik Dversnes, Matis Louvel en Anthony Delaplace. Uiteindelijk konden de beide Vermeerschen op de Via Roma sprinten voor de zege en klopte Florian zijn naamgenoot Gianni. Voor de renner van Lotto Dstny was het zijn eerste zege in 2023. De Noor Fredrik Dversnes van Uno-X, die zijn eerste gravelrace reed, werd derde.
Ook de Tour de France omarmt gravel
De Tour de France Femmes had in 2022 in de 4e etappe (126,8 km) van Troyes naar Bar-sur-Aube met vier ‘chemins blancs’ (12,9 km) de primeur. De heren moesten er nog twee jaar langer op wachten. Maar in 2024 zijn er voor hen in dezelfde regio in de 9e etappe van Troyes naar Troyes (199 km) zelfs veertien onverharde stroken (32 km) in het parcours opgenomen. Daarbij zijn er ook enkele die we al kennen van de dames. Er liggen in die etappe in ieder geval kansen voor de gravelspecialisten.
Een nieuwe speeltuin
Naast het veldrijden en mountainbiken hebben de wegrenners een nieuwe speeltuin ontdekt, het gravelbiken. Voor de kijker levert het spectaculaire beelden op met de onverharde wegen die zich door schitterende landschappen slingeren. Door de drukbezette wegkalender zullen we helaas ook in het gravelen de echte toppers nagenoeg alleen bij de kampioenschappen aan het werk zien. Maar we hebben in ieder geval weer iets nieuws om volgend jaar naar vooruit te kijken.
Tekst: Rens Klaasse
