ZEGEKONING RUTGER WOUTERS WEET WEL ZEKER DAT HIJ PROFWAARDIG IS!
- 28/01/2023
Het was meteen ook de 125ste zege in de carrière van de laatbloeier. Twee dagen later op 8 oktober sprintte Rutger naar zege nummer 32 te Lommel. Daarmee won hij 32 keer van de 85 wedstrijden waar hij aan de start stond in 2022 (bijna 40%). Cijfers om van te duizelen! Rutger is leraar aardrijkskunde op het Sint-Franciscuscollege in Heusden-Zolder. “Ik ben ze daar erg dankbaar voor de vrijheid die ze me geven. Op dinsdag, woensdag en donderdagnamiddag heb ik tijd om in de namiddag te gaan trainen.”
"(...) kwam er eigenlijk ineens een klik en voelde ik wel aan wanneer ik gas moest geven en wanneer niet."
Wanneer treedt Rutger Wouters in de voetsporen van Ludo Dierckxsens?
Dat is een vraag die wij ons op de redactie van Cyclelive Magazine dan ook stellen. Rutger is ondertussen 31 jaar geworden en het wordt misschien wel eens tijd dat er een slimme ploegleider de ogen opentrekt en het unieke van dit (marketing)verhaal koppelt aan de onmiskenbare kracht die Wouters uitstraalt op een koersfiets! Daarom trok Cyclelive Magazine naar Beringen om Rutger zelf aan het woord te laten.
Dag Rutger, je bent duidelijk een laatbloeier als we je palmares bekijken, hoe ben je geëvolueerd naar de veelvraat winnaar die je nu bent?
“Ik ben pas op mijn 17de bij de junioren beginnen koersen en dat was in het begin niet simpel. Het was dat eerste jaar vooral proberen een koers uit te rijden. Tot en met de beloften was het dan meer kracht ontwikkelen en vooral meer koersinzicht kweken, want daar mankeerde het me totaal aan. Ik won mijn eerste koers als tweedejaars belofte, maar het gebrek aan tactiek belemmerde me om er meer te winnen. En ook het feit dat ik met mijn studies niet veel kon trainen hypothekeerde mijn vooruitgang.”
Vanaf wanneer is het er dan toch uitgekomen?
“Op mijn 23ste werd ik leerkracht en die combinatie werk- trainen is eigenlijk ideaal. Ik kon veel meer uren aan training spenderen dan toen ik nog studeerde en ik voelde me op korte tijd veel sterker worden. Toch was koersdoorzicht nog altijd het lelijke eendje waar ik mee rond reed. Vanaf eind 2016 toen ik 25 jaar was geworden, kwam er eigenlijk ineens een klik en voelde ik wel aan wanneer ik gas moest geven en wanneer niet. Plotseling werd ook het tactische aspect in de koers één van mijn troeven en begon ik echt regelmatig te winnen. Vanaf 2017 stak ik er dan ook echt bovenuit. In 2018 werd ik Belgisch kampioen en in 2019 won ik 30 koersen. Dan kwam corona roet in het eten gooien en werden er in 2020 bijna geen koersen georganiseerd. In 2021 behaalde ik 20 bloemtuiltjes en in 2022 verbeterde ik dus mijn eigen record met 32 overwinningen.”
Is het winnen van veel wedstrijden eerder je ambitie dan opnieuw Belgisch kampioen worden.
“Ja zeker! Ik mik op kwantiteit omdat ik zo graag koers. Liever een heel seizoen koersen winnen, dan minder koersen rijden om te pieken naar het BK. Op het BK is de kans op ontgoocheling sowieso groter dan de kans om te winnen, omdat daar alles in de juiste plooi moet vallen…wat bijna onmogelijk is omdat ze allemaal op mijn wiel rijden.”
Wat zijn je resultaten in de prestatietesten?
“Ik trap 300 watt op de vetdrempel, mijn omslagpunt ligt op 405 watt/5,63 watt per kg. en het maximaal wattage bij testen met een protocol van 8’ is 440 watt/6,11 watt per kg. Mijn piekwattage is iets boven de 1500 watt.” – Rutger is 1m87 en weegt 72 kg.
Daarmee heb je dan profwaardige waardes. Zelfs waarden van een goede knecht.
“Ja, normaal zou ik mijn mannetje als knecht in het profpeloton moeten kunnen staan.”
Ga je tijdens de winter op trainingstages?
“Neen, ik train in België gemiddeld 22 à 23 u per week en als het weer echt te slecht is op de Tacx. Ook op de Tacx heb ik geen probleem om lange uren te trainen.
Hoeveel uren train je dan per week?
“Dat is met de jaren geëvolueerd en meer en meer geworden. Nu durf ik in de voorbereiding op het seizoen enkele weken van 35 – 40 uur inlassen. Ik voel me goed bij lange trainingen en doe dat geweldig graag.”
Hola, werken en dan ook nog zoveel trainen, ziet je vriendin (Amber Aernouts) je soms ook nog eens een keertje?
(Rutger lacht geamuseerd) “Ja, natuurlijk zij is ook wielrenster en we trekken er elke week een aantal keren samen op uit. Dat is voor ons het ultieme. Samen onze passie en hobby kunnen beoefenen in de open lucht. Er is niets mooier dan dat!”
Ben je ook met voeding bezig?
“Daar ben ik vanaf 2017 ook maniakaal in geworden en dat heeft me zeker ook sterker gemaakt. Net als het nemen van de voedingssupplementen en producten van Concap die ik sinds 2019 gebruik.”
Is dat echt een surplus die je voelt?
“Vooral als je ze niet gebruikt voel je het verschil. Zo is het gebruik van hun magnesium een absolute must voor mij, indien ik dat niet neem kan ik op de gekste momenten krampen krijgen. Maar ook al hun andere producten geven een duidelijke extra. Eind september van het voorbije seizoen had ik echt een dip en ik voelde mij niet goed. Ik zat er gewoon helemaal door. Toen raadden ze me bij Concap aan om hun Amino AKG te nemen. Enkele dagen nadien won ik in Bornem. Het verschil met de dagen en weken daarvoor was echt enorm. Ik kon het eigenlijk zelfs niet geloven. Bovendien vind ik de smaken van de isotone dranken, gels en bars van Concap echt lekker. Naast het kwalitatieve van de producten is de smaak ook belangrijk als je uren op de fiets zit en moet eten en drinken.”
Rutger, waarom ben je nog geen profrenner? Is er nog geen enkele profploeg die je gecontacteerd heeft?
“jawel. Ik heb al enkele ‘aanbiedingen’ van pro-continentaal ploegen gehad, maar voor zulke voorstellen bedank ik vriendelijk. Ik heb een goede job en waar zij mee kwamen aandraven was echt niet aannemelijk!
Vertel…
“Wel het komt er kort gezegd op neer, dat ze het minimaal verplichte contract aanbieden, maar dan moest ik meer dan de helft onder tafel terugbetalen. Hun uitleg was dan, dat ik me dan kan bewijzen op profniveau. Als ik het zo aanhoorde moest ik eigenlijk dankbaar zijn voor de kans die ik op die manier kreeg gezien de leeftijd die ik al heb. Ik hou van mijn sport, ik droom ervan om profrenner te zijn, maar ik ben nog altijd niet gek hé.”
Dat was dan één aanbieding geen enkele andere?
“Neen, zo heb ik meerdere aanbiedingen gehad.”
Hoe komt het denk je, dat er nog altijd geen serieuze aanbieding kwam?
“Ik ben een echte laatbloeier en misschien kennen de ploegleiders van de grotere ploegen mijn echte verhaal en de waardes die ik trap niet.”
En…gaan ze ook voorbij aan het unieke verhaal van de leerkracht en laatbloeier die je bent. Volgens mij echt een enorm marketingverhaal dat dus nog niemand naar zijn waarde heeft geschat. Voor de sponsors van een eventueel team dat je inlijft is dit toch goud waard…
“Blijkbaar is er niemand die zo al heeft nagedacht hierover. Ik weet in elk geval wel dat ik mijn plaats echt zou waard zijn als knecht in een groter team. Er is nog steeds progressiemarge als ik volledig professioneel ondersteund zou worden.”
Bedankt Rutger voor dit openhartig gesprek en we wensen je snel een fantastische carrière in de voetsporen van Ludo Dierckxsens toe!
