GUISEPPE SARONNI – VROEGBLOEIER EN VEELWINNAAR IN ITALIË
We kozen 61 grote namen uit verschillende tijdperken en verschillende landen en vergeleken ze. Over Eddy Merckx is er al genoeg geschreven en zijn uiteindelijke palmares is de maatstaf waaraan iedereen getoetst zal worden, tot er ooit iemand beter doet. Dat er nu in het peloton enkele fenomenen rondrijden die wel eens dicht in de buurt van Eddy’s palmares zouden kunnen uitkomen, is een zegen voor het huidige wielrennen en vooral voor de talrijke wielerliefhebbers. Dat Remco Evenepoel de eerste achtervolger van de Kannibaal is, kan je in ons uitgebreid artikel lezen. Respect en erkenning is dus meer dan op zijn plaats!
Maar respect is ook op zijn plaats voor Giuseppe Saronni de nummer drie uit onze ranking met 146 punten.
Voornaam: Giuseppe
Achternaam: Saronni
Nationaliteit: Italië
Leeftijd: 66 jaar
Geboortedatum: 22-09-1957
Geboorteplaats: Novara (Piemonte), Italië
Bijnaam: Beppe
Giuseppe Saronni staat als verrassende naam op ons podium. Hij neemt na Merckx en Evenepoel de derde plaats in, met één puntje meer dan Tadej Pogacar. Inderdaad toch wel een verrassende naam op plaats drie. Saronni was ontegensprekelijk een groot renner, maar tot de allergrootsten in de geschiedenis kunnen we hem niet rekenen. De oorzaak is duidelijk als we zijn palmares bekijken. Hij was een echte vroegbloeier die al op éénentwintigjarige leeftijd de Giro wist te winnen, maar vanaf zijn 27ste begon zijn ster reeds te tanen.
Het is hoogst uitzonderlijk dat een renner op 21-jarige leeftijd al één van de drie grote etappewedstrijden wint. Saronni was dan ook heel vroeg rijp en debuteerde al op negentienjarige leeftijd bij de profs. Guiseppe stamt uit een echte wielerfamilie kunnen we wel zeggen, want zowel zijn vader Romano als zijn opa Tito Brambilla waren ook wielrenners. Zijn oom Pierre Brambilla werd in 1947 zelfs derde in de Tour de France. Ook de broers van Giuseppe, Alberto en Antonio, waren coureurs, maar al snel was duidelijk dat “Beppe” veruit de talentrijkst was van de ganse familie.
Een snelle blik op zijn complete palmares laat zien dat hij ook nog op jonge leeftijd Wereldkampioen werd (voor zijn 25ste verjaardag op 05 september 1982 in het Britse Goodwood), twee keer winnaar van de Giro, met vier keer winst in het puntenklassement, 26 Giro-etappes won en 39 keer de roze trui droeg. Met Milaan-San Remo en de Ronde van Lombardije voegde hij ook nog twee monumenten toe aan zijn uiteindelijk palmares. Buiten Italië was hij veel minder succesvol. Zo waren er vier opgaves in de Vuelta op vier deelnames waarin hij twee ritten won. In België won hij de Waalse Pijl en in Zwitserland het Kampioenschap van Zurich (1979) en een rit met eindwinst in de Ronde van Zwitserland (1982). In totaal behaalde Beppe Saronni 142 UCI-zeges.
Als Italiaan had hij nauwelijks belangstelling voor de Tour de France waaraan hij slechts éénmaal deelnam met een opgave als gevolg (1987). Bovendien had hij al helemaal geen interesse voor de kasseiklassiekers. Hij nam nooit deel aan de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.
Saronni was zeer snel in de sprint, maar was ook een goed klimmer en een meer dan degelijk tijdrijder. Misschien had hij wel te snel succes in het Italië van die tijd, waar al gauw de geneugten van het leven als een gevaar voor topsporters om de hoek kwamen kijken. Met zijn kwaliteiten had zijn uiteindelijk palmares er nog een stuk fraaier kunnen uitzien.
Dat zijn carrière als absolute toprenner veel te kort was, zorgt ervoor dat hij zich met zijn eindpalmares niet tussen de allergrootsten kan plaatsen. Maar ook het feit dat zijn palmares bijna enkel gestoeld is op Italiaanse wedstrijden maakt hem uiteindelijk toch een stuk minder tot de verbeelding sprekend, dan andere Italiaanse toppers als Coppi, Bartali en Moser.
Na zijn loopbaan werd Giuseppe Saronni manager bij Mapei en Lampre.
Sinds 2021 is hij sportdirecteur van Tadej Pogačar bij UAE Team Emirates. Mooi toch, onze nummer drie en nummer vier samen in één ploeg.
Patrick Van Gansen
