HOOFDREDACTEUR PATRICK VAN GANSEN MET ZIJN EIGEN KIJK OP DEZE TOUR DE FRANCE
Roglič, Vingegaard, Pogačar én Evenepoel tegen mekaar zien strijden zou heel wat spektakel opleveren. Nu op de rustdag geven we graag een eigen kijk op wat was, en nog komen zal. Dit doen we volledig los van al de nuttige, correcte, interessante, maar ook onnuttige en lullige artikels en quotes – die gezegd of geschreven werden over deze Tour en de renners. Want laat ons eerlijk zijn; er wordt serieus wat kletspraat verkocht in de mediawereld! Dus ofwel lullen we mee, ofwel trachten we het anders te bekijken en te beschrijven. Aan de lezer om uit te maken aan welke kant wij zitten met dit artikel.
"Er wordt serieus wat kletspraat verkocht in de mediawereld"
Het Cavendish Hollywood draaiboek
Dat Cavendish al meteen het record van Merckx te pakken had na de vijfde rit, was als het uitgeschreven scenario van een op en top commerciële Hollywoodfilm, maar dan met een apotheose die te vroeg in het scenario voorkwam. Waarom kon je niet wachten tot de laatste sprintersrit Cav? Het had een nog grotere apotheose geweest…. Alfred Hitchcock is niet voor niets een legende geworden in de wereld van de film en hij dreef de suspense altijd op tot het allerlaatste moment. Het had de nu al prachtige Hollywoodfilm nog meer cachet gegeven…. Voor Cyclelive Magazine was die sprintzege misschien wel de grootste verrassing tot nu toe, want met al het sprintersgeweld dat in deze Tour aanwezig is, hadden wij de kansen van Cav niet al te hoog ingeschat om nog een rit te winnen. Het maakt het respect voor de prestatie van de ondertussen 39-jarige Manxman enkel nog wat groter, want hij bewijst hiermee dat hij zelfs in zijn nadagen kan winnen van de nu al vierde generatie sprinters waartegen hij het opnam in zijn carrière. Hij is in onze ogen ongetwijfeld de beste sprinter ooit!
Echter dat hij het record in ritoverwinningen van Eddy afnam is de enige vergelijking die tussen Mark en Eddy gemaakt kan worden. De allergrootste ooit is Eddy Merckx, de beste sprinter ooit is Mark Cavendish en daar stopt het dan.
Afrikaans droomscenario
Dat Biniam Girmay als eerste Afrikaan meteen de eerste vlakke etappe – rit 3 – won was het perfecte scenario van de Afrikaanse droomfilm. Dat Bini een Tourrit zou winnen stond eigenlijk in de sterren geschreven. Dat hij echter al in rit 8 een tweede keer op de hoogste trede stond en bovendien ook nog eens Groene Truidrager is maakt het scenario van deze film alleen maar mooier. Dat het dan nog net in deze Tour gebeurt – een Tour waar bijna al het huidige, immense, professionele wielertalent dat op deze aardbol rondrijdt aanwezig is – maakt het plaatje compleet.
De factor Remco Evenepoel
Wij van Cyclelive Magazine steken het niet onder stoelen, banken of tafels. We zijn Belg en we zijn fier op Remco Evenepoel! Meer nog, daar waar velen zijn ietwat explosieve en zeer directe – volgens ons eerlijke en recht voor de raap karakter – als storend beschouwen, zagen wij het steeds als een verrijking in het peloton. Geen schijnheiligheid, niet rond de pot draaiend om iedereen naar de mond te praten en sympathiek over te komen, neen, recht vooruit – klinkt het niet dan botst het maar – geweldig vinden wij dat!
Dat hij nu ook wat maturiteit in zijn nog steeds directe karakter heeft gestoken bij zijn interviews juichen we toe. Het komt automatisch met de jaren dat het aankaarten van dingen wat milder wordt en dat zie je nu al aan zijn communicatie. Echter de waarheid recht toe en recht aan vertellen, zal hij blijven doen, zij het een beetje genuanceerder dan in de beginjaren.
En wat is Remco’s waarheid dan in deze Tour?
Dat hij zich tot nu toe heel goed voelt, dat hij een prachtige winnaar van de tijdrit is, dat hij op een geweldig mooie tweede plaats staat op 33” van Tadej Pogačar en dat top vijf op het eind van de Tour er zeker inzit. Al de rest – en we bedoelen hier dan de immense speculaties die al van na de vierde rit over de Galibier gemaakt worden – is zever in pakskes!
"Laat Remco toch rustig blijven!"
Laat Remco toch rustig blijven!
Inderdaad al na de vierde rit werd veelvuldig gezegd, gespeculeerd en geschreven dat hij deze Tour misschien toch wel kan winnen. Als je Belg bent, mag je dit dromen, zelfs denken, maar niet zeggen of schrijven. Waarom zijn journalisten, commentators of annalisten toch steeds zo bezig met populistische uitspraken die de renner Remco alleen maar druk en misschien ook wel een ‘te zot kopeke’ kunnen opleveren? Als Belgen moeten we aan het zelfde koordje/touwtje trekken als de renner. En dat koordje werd door Remco en zijn entourage zelf, voor de Tour van start ging, netjes aangebonden om de voetjes op de grond te houden en blij te zijn met top vijf en zeker met top drie! Hou het daarbij mensen van de pers! Als Remco dan na rit 19 bovenop Isola 2000, nog op een kansrijke positie staat, mag je de kansen beginnen uitspreken.
Toch willen we hier nog even op doorgaan echter zonder dat we ons illusies maken op beterschap. Telkens opnieuw vertelde/schreef diezelfde Belgische pers dat ze geen druk op hem zouden leggen. Mooi was dat! Het heeft alleszins toch tot de aankomst in Valloire mogen duren! Proficiat aan allen die deelnamen aan het nutteloos gespeculeer. Laat hem verdorie in alle rust koersen. Laat hem gerust waar het niet nodig is om hem te storen. Laat hem aankomen aan de start met de wagen en zijn sporttas uit de auto nemen zonder dat daar die vervelende camera’s rond moeten hangen. Moet het echt? Hebben de kijkers daar echt een meerwaarde bij? Willen ze dat echt zien? Er moet eigenlijk eens even over nagedacht worden…
Pogačar en Vingegaard
Tadej Pogačar was en is nog steeds de top favoriet voor de eindwinst. Voor deze Tour begon, stond hij eenzaam en alleen op de top van de favorietenladder. Echter denken wij bij Cyclelive Magazine dat Vingegaard op dit moment terug op gelijke hoogte gekomen is als favoriet voor de eindzege.
Ja, we hebben het ook gezien dat Tadej veruit de beste was in dit eerste deel van de Tour. Ja, hij was indrukwekkend! Maar, Jonas Vingegaard heeft niet veel averij opgelopen! Hij volgt op slechts 1’15” van de Sloveen en zijn terrein komt er zeer binnenkort aan. Zaterdag is het al zover, dan komt de karavaan aan op de hoogte van Pla D’ Adet en vanaf dan zal Pogi een hele kluif hebben aan deze Deense pitbull van slechts 58 kg. Vergissen is menselijk en vergeten doen mensen snel, maar zijn we ook al vergeten wie de voorbije jaren veruit de beste klimmer was?
“Zijn we al vergeten wie de voorbije jaren veruit de beste klimmer was?”
Vingegaard en zijn ploeg hebben de voorbije dagen aangepakt met slechts één doel en dat was om zo weinig mogelijk tijd te verliezen alvorens het hooggebergte er aankwam. Jonas heeft minder tijd verloren dan hij op voorhand durfde dromen. Vanaf nu is Pogačar de prooi en Vingegaard misschien wel het echte roofdier.
Laat maar komen die bergen, spektakel zal het geven.
Het mysterie Roglič
In Cyclelive magazine 78 schreven we dat er eigenlijk al een heel jaar mist hangt rond de echte paraatheid van Roglič. Wel die mist is nog steeds niet opgetrokken. Primož staat op dit moment met 1’36” achterstand op een vierde plaats. Hij is eigenlijk steeds onopgemerkt en op geringe afstand over de meet gekomen. Zonder dat we hem in de debatten op de voorgrond zagen treden.
Wat is dat alweer van die twee honden en het been? Het is misschien wel nog een tijdje – zoals het zich volgens sommigen nu al uit laat schijnen – drie honden en het been en misschien zal de vierde hond er dan mee heenlopen? We denken van niet maar met de sluwe Roglič weet je maar nooit…
Genieten van elke rit
Een geweldige Tour was het tot nu toe, met vooral een heel geslaagd gravel experiment.
Een minstens even boeiende voortzetting van deze Tour is eigenlijk al gegarandeerd, zeker als de protagonisten uit de gevarenzone kunnen blijven. Laten we hopen dat het tot de laatste dag een eerlijke, open strijd mag zijn en dat we als kijkers/supporters nog twaalf ritten lang mogen genieten en op het puntje van onze stoel of zetel zullen zitten.
En ja,… zonder druk te leggen, zonder te speculeren, zonder de kansen op succes de lucht in te schrijven of te praten,…als Belg of supporter van Evenepoel mag je hopen dat Remco boven zichzelf uitstijgt en op het eindpodium van deze Tour kan plaatsnemen in Nice. Dat Remco dat zou kunnen realiseren op de Belgische nationale feestdag notabene – is een droom voor vele sportliefhebbers in ons Belgenland. En al zeker nadat vele Belgen een zoveelste ontgoocheling hebben opgelopen met de nationale voetbalploeg.
Hopen en dromen mag!
Tekst: Patrick van Gansen
