Wielerploeg BIC 1967-1974

Hoewel de brug uitsluitend bestemd is voor wandelaars wordt in de minder drukke wintermaanden oogluikend toegestaan dat ook fietsers er gebruik van maken. Terwijl wij op het bankje zitten zie ik in de verte een wielrenner aankomen met een oranje-witte wielertrui met een korte zwarte tekst. Meteen herken ik de vermaarde BIC outfit. De renner (een wat oudere man) stopt praktisch naast ons en wanneer hij zich wat heeft uitgestrekt zeg ik tegen hem, wijzend naar zijn trui: Luis Ocaña. Enigszins verontwaardigd zegt hij met zijn vinger omhoog: Joaquim Agostinho. De man spreekt geen Engels en wij geen Portugees, dus aan die twee namen wordt weinig toegevoegd. Al snel stapt hij weer op. En dan realiseer ik me dat ik een foto van de goede man had moeten maken. Het lukt alsnog als hij wegrijdt. In zekere zin een gemiste kans.

Toch is mijn nieuwsgierigheid gewekt en thuis ben ik toch maar eens even in de BIC geschiedenis gedoken. Terug kijken in het verleden kan ook geen kwaad. Slechts acht jaar heeft deze Franse ploeg deel uitgemaakt van het peloton, maar het is wel een ploeg geweest die historie heeft geschreven en dat komt vooral door een aantal topcoureurs die in de herkenbare oranje/witte trui hebben gereden.

Wat te denken van namen als Jacques Anquetil, Lucien Aimar, Joaquim Agostinho, Charly Grosskost, Arie den Hartog, Jan Janssen, Eric Leman, Luis Ocaña, René Pijnen, Rogier Rosiers, Edward Sels, Jean Stablinski. Anquetil wint in de nadagen van zijn carrière het Critérium International (1967), Boucles de d’Aulne (1968) en de Ronde van het Baskenland (1969). Er worden drie klassiekers gewonnen: Arie den Hartog wint in 1967 de Amstel Gold Race, Roger Rosiers schrijft in 1971 Parijs-Roubaix op zijn naam en Eric Leman wint in 1972 de Ronde van Vlaanderen. De grote man is echter de Spanjaard Luis Ocaña (het is niet zo vreemd dat ik hem als eerste noemde toen ik de renner zag) met driemaal winst in het Critérium du Dauphiné (1970, 1972 en 1973). De Spanjaard wint ook in 1970 de Vuelta a España en de Tour de France in 1973. Natuurlijk is die Portugees niet helemaal vrij van enig chauvinisme wanneer hij Joaquim Agostinho noemt. Agostinho rijdt in 1976 en 1977 voor Bic en wint in 1976 in de Vuelta a España de 14 kilometer lange individuele tijdrit in Cartagena.