LATEN WE EEN TOERTJE OVER DE MUREN ROND HOEI GAAN FIETSEN
Cyclelive Magazine ging de mooie streek en omgeving verkennen vanuit het Hof van Kalenberg in Voort. Het huren van deze vakantiewoning om van hieruit samen te gaan fietsen, is de ideale manier om een fietsvakantie of -weekend te organiseren. Met de fietsclub of jouw bedrijf op fiets-teambuilding trekken om zo de banden nog strakker en sterker te maken… Wel, dat lijkt ons inderdaad dé ideale formule voor teambuilding. Maar ook om met de vriendenkring of familie gewoon lekker samen te zijn en al fietsend een prachtige streek te ontdekken is dit een geweldig idee.
Borgloon is op zich al een historische stad, die zeker de moeite waard is om te bezoeken. Maar vooral de ligging is ideaal om prachtige fietstochten te maken. Met de elektrische fiets of de racefiets heb je zoveel diverse mogelijkheden. Er ligt een heel afwisselend hinterland op je te wachten zowel qua natuur als op cultureel vlak. Wil je recreatief/elektrisch fietsen combineren met geschiedenis en cultuur? Fiets dan in oostelijke richting naar Tongeren (9 km), de oudste stad van België en zo verder langs de gezellige binnenwegen op de oude Romeinse route naar Maastricht (25 km). In westelijke richting fiets je naar Sint Truiden (11 km) en Hasselt (18 km) ligt ten noorden van Borgloon. Tussendoor rij je door de bloesems van de fruitstreek en snuif je het gezellige Limburgse sfeertje. Wij zochten echter naar een uitdagender parcours en omdat we zo graag naar de zon trekken stonden onze neuzen naar het zuiden gericht….
Vanuit Borgloon naar de Muur van Hoei
Vanuit het Hof van Kalenberg fietsen we op een drafje en langs landelijke weggetjes via Heers over Borgworm naar Wallonië. Het gaat lichtglooiend met de wind schuin op de neus naar Hoei, waar de Muur op ons ligt te wachten. Le Mur de Huy wie kent hem niet?
Deze muur is een waar wielermonument geworden sinds de Waalse Pijl hier 1983 zijn aankomst heeft neer geplant. Het is een in de wielerwereld internationaal bekende beklimming en hoe dichter je Hoei nadert hoe meer je begint te denken: “oei dit gaat pijn doen”! Al snel ondervinden we aan den lijve waar we al een half uurtje mee bezig waren in ons hoofd. De beklimming voert slingerend over de Chemin des Chapelles in een buitenwijk van Huy. Dit is blijkbaar heilige grond want je fietst langs zeven kapelletjes. Het komt echter niet in me op om te bidden voor goede beentjes, want ik geloof dat focus en vertrouwen in mezelf me snel op de top zal brengen.
Dat vertrouwen en die focus zijn meer dan nodig wanneer we in de beroemde bocht van bijna 20% komen. Hier is het fel op de tanden bijten en de kruistocht blijft langer duren dan gehoopt, want de hoge percentages blijven nog even lekker doorslingeren. Wanneer de weg langzaam naar links afbuigt beginnen de percentages af te nemen. De top ligt aan de grote kerk… waar sommigen een dankwoordje zullen uitspreken voor de kracht die ze gekregen hebben om hier boven te geraken.
Om de uitdaging een beetje groter te maken doen wij er nog een klein rondje Hoei bovenop en doen de beklimming van de mythische muur een tweede keer, kwestie van het een beetje gewoon te worden. Wanneer we de tweede keer op de top komen weten we echter dat er in de buurt nog een moeilijkere uitdaging op ons ligt te wachten en we richten ons op de Thier de Huy.
We fietsen naar het dorpje Chanteliere (Marchin) dat net buiten Huy ligt en slaan hier rechts af de straat Thier de Huy in. Dan rechts houden want je hebt hier twee mogelijkheden (links is de makkelijkere Vieux Thier de Huy). Een 100 meter verder staat er een muur recht voor ons. De percentages rond de 18% jagen alles in de heel ‘donker rode zone’. De bebouwingen aan de kant van de weg laten ons zien hoe verschrikkelijk steil het hier is. Het wegdek ligt er erbarmelijk slecht bij en ik vraag me af of het dit wel was wat we echt wilden doen? Gedurende bijna een kilometer zweven de percentages ergens tussen de 10 en de 20%, om daarna nog een halve kilometer af te vlakken van 7% naar 1%. De verzuring sappen spuiten via mijn oren en alle andere openingen, in alle richtingen door en uit mijn lichaam, wanneer ik boven op de top ben aangekomen.
Zijn we gek? Een beetje wel, maar dat voelt toch zo verschrikkelijk goed! Wow, yeah!… Dat was even lekker diep gaan! Gek als we dus zijn, voelen we ons zelfs gelukkig dat het er nog niet helemaal op zit voor vandaag. We verheugen ons dan ook om op de terugweg naar Voort nog een klein ommetje langs Amay en natuurlijk – hoe kan het ook anders – de Mur d’Amay te maken. Over 1.8 kilometer brengt deze muur – die een zachtgekookt eitje is in vergelijking met de twee vorige – ons 111 meter hoger. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.3% ervaren we dit als een mooie zachte beklimming. Echter bijna boven beginnen we de inspanningen van al het voorgaande flink te voelen. We zijn content dat we ons even naar beneden kunnen laten glijden en nog meer tevreden dat we nu met de wind schuin achteraan in de rug, terug naar het Hof van Kalenberg kunnen fietsen. Zo hebben we er in totaal 128 km opzitten met heel wat hoogtemeters die we tijdens de rit soms vervloekten, maar waarop we nu met een zeer tevreden en zelfs een beetje fier gevoel op terug blikken. Moe maar voldaan gooien we onszelf na een weldoende douche in de jacuzzi voor een ontspannend en helend half uurtje wellnessplezier.
Bijkomende tip: Vanuit Voort is ook een rondje Hallembaye een toprit die op je ‘to do list’ zou moeten staan. Doe deze rit best in het weekend, want dan is er minder zwaar verkeer op de soms drukke weg van de Hallembaye.
Routes
Hof van Kalenberg – Muur van Hoei – Hof van Kalenberg: 115 km (minder moeilijke versie dan hierboven beschreven)
Hof van Kalenberg – Dwars door Haspengouw: 110 km
Hof van Kalenberg – Maastricht (Hallembaye, Valkenburg,…) – Hof van Kalenberg : 140 km
Tekst en beeld: Patrick Van Gansen
